سعید کراماتی

پدر و همسر

مهندس

مدرس دانشگاه

مدیر سایت

0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

سعید کراماتی

پدر و همسر

مهندس

مدرس دانشگاه

مدیر سایت

نوشته بلاگ

شاه کلید موفقیت از زبان اسطوره بایرن مونیخ

آذر ۱۱, ۱۴۰۱ عمومی
شاه کلید موفقیت از زبان اسطوره بایرن مونیخ

در برنامه هفته قبل نود، پل برایتنر آلمانی اسطوره باشگاه بایرن مونیخ مهمان عادل فردوسی پور بود. اسطوره ای که برخلاف اسطوره های ایرانی بعد از اتمام فعالیتش بیکار نشده. از او و تجربیاتش استفاده شده است. آن هم استفاده درست. او را مدیرعامل نکرده اند. مدیر بخش بازاریابی باشگاه هم نکرده اند. چون تخصصی در این زمینه ها ندارد. تجربه فنی او را ترکیب کرده اند با سواد مدیریتی مدیران. آکادمی استعداد یابی را تاسیس کرده اند. اگرچه هستند مدیرانی که اسطوره فنی باشگاه نیز بوده اند. مدیرانی همچون اولی هوینس و قیصر فرانتس بکن بائر. اما صحبت من در مورد این نیست. می خواهم از طرز فکر پل برایتنر برایتان بنویسم. نکته ای از زبان این اسطوره آلمانی که احتمالا شاه کلید موفقیت است.
معمولا آلمانی ها را به غرور و نژاد پرستی و یا بهتر بگویم نژاد دوستی می شناسیم. می خواهند همیشه برتر باشند. تلاش می کنند که خود، راه خود را پیدا کنند. اما عادل از پل پرسید که چه شد آلمانی که ضعیف شده بود و آن فوتبال مدرن را یادش رفته بود، دوباره بیدار شد و برگشت به روزهای اوجش و سری در سرها در آورد. پاسخ پل برایتنر اما جالب و دقیق بود. ” ما از بقیه یاد گرفتیم. دیگران را آوردیم که فوتبال مدرن را به ما بیاموزند” . شاید اگر این شخص آلمانی نبود شنیدن این نکته عجیب به نظر نمی رسید. اما از آلمانی هایی که به خودبرتر بینی مشهورند، شنیدن این نکته عجیب بود. این نکته ساده رمز موفقیت فوتبال بحران زده آلمان شد و باعث شد هر آنکه فوتبال را دوست دارد به فوتبال آلمان احترام بگذارد.
تمام اینها را گفتم که به این برسم که دیگر دوره تعصبات کورکورانه گذشته است. آن خودبرتر بینی های پوچ و بیهوده. اکنون برای پیشرفت باید بیاموزیم. از دیگران. از همه. حتی اگر فکر می کنیم با تمدن بیشتری داریم و ظاهرا در گذشته برتر بوده ایم. راه دوری نرویم. همین کشورهای همسایه. ترکیه و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس. در ابتدا بیشتر مدیران بالاسری، میانی و پایین سری کشورهایشان را خارجی هایی تشکیل می داد که استخدام شده بودند برای مدیریت و آموزش. یاد گرفتند. آموزش دیدند. پیشرفت های زیادی کردند و اکنون کم کم جای مدیران پایینی و میانی خود را به توابع آن کشور داده اند. درست است که وابسته هستند اما در دنیایی که دهکده جهانی شده، چه کشوری است که به دیگری وابسته نباشد؟ چرا چرخ ها را دوباره اختراع کنیم و زمان را از دست بدهیم. چرا از کشورهای کوچک و بزرگ یاد نگیریم. آموختنمان نه نشانه ضعف که نشانه ذهن خواهان پیشرفت است. اگرچه که باید تجربه گذشتگانمان را حفظ کنیم اما نیم نگاهی به جمله آموزنده پل برایتنر آلمانی هم داشته باشیم که آنچه را که بلد نیستیم از دیگران بیاموزیم.

۱۷ آبان ۱۳۹۴

برچسب ها: